Breelog

Dit is het web-dagboekje van Ingrid, Gabriël en Abu. Het is bedoeld om iedereen die dat wil, de kans te geven op de hoogte te blijven van onze belevenissen. En wel op het moment dat het henzelf het beste uitkomt! Tevens verlicht het bij ons de druk dat we iemand te lang niet gebeld hebben of zo. Het is een experiment. Wij hopen dat we er allemaal waanzinnig veel plezier aan beleven. SCHRIJF DUS VOORAL EEN COMMEN-TAARTJE!!! Ciao en een kus.

woensdag, juni 07, 2006

7 juni!!!!!

Dag lieverds,

Vandaag was het heerlijk weer, we hebben lekker een stukje gefietst (met Abu) in een mandje achterop want het karretje is niet zo prettig fietsen omdat het niet goed achter de fiets past en natuurlijk is de dag afgesloten met een bbq. Dus kortom een geweldige dag, waarin Jelle ook nog eens knoeperhard heeft gewerkt en Ingrid bij de mondhygiëniste is geweest.
En zoals beloofd volgt nu weer een deel uit ons "Thüringen dagboek".

Maandag 7 juni 1999
Lang niet geschreven. Een nadeel daarvan is dat het moeilijk is om alles op te schrijven wat de moeite waard is. Veel dingen vergeet je namelijk snel; zeker wanneer er van alles gebeurt. Maar goed eens even kijken.... Alle grote dingen hebben we nu gehad. Afgelopen weekend was het Gospelkoor van de Friedenskirche in Datteln (of Recklinghausen?) hier 3 dagen. En dat was de laatste grote club die gereserveerd had. Was ook weer een succes; de meesten waren laaiend enthousiast. Vanaf nu druppelt het zo'n beetje door. Dan eens wat meer; dan weer eens wat minder.
Ingrid heeft (met als grondoorzaak stress) last van oprispend maagzuur, zoveel en vaak dat haar keel ervan irriteert, hetgeen weer resulteert in vaak en hard hoesten (al vanaf de Pasen!). Maagzuurblokkeerders helpen en verder moet ze regelmatig (bij de dokter) inhaleren. Ikzelf ben helende van een lelijke snijwond in m'n linkerduim. 's Nachts om 00.45 uur wij naar het ziekenhuis - vier hechtingen! Nou ja. Het gaat inmiddels al veel beter. Ik ben nog wat voorzichtig maar hij is mooi genezen. Abu is eigenlijk de enige van ons die nergens last van heeft. Hij geniet van al zijn korte-termijn-vriendjes (hotelgasten), waarvan er overigens steeds meer met hem gaan wandelen. Als je hun verhalen moet geloven is hij daarbij een voorbeeldige hond!? Dus waarschijnlijk is het waar dat vreemde ogen dwingen! Verder is het natuurlijk nog steeds een heerlijk hondje en zijn we reuze blij met hem.
Verder heb ik niet zo veel inspiratie meer. Wij kijken alleen maar halsreikend uit naar aanstaande maandag; onze eerste werkelijk vrije dag na 40 dagen achtereen werken. Tot schrijfs.

Nou dat was alweer een hoofdstukje uit ons dagboek. De volgende keer is donderdag 17 juni. Wij gaan nog even van de rest van de avond genieten en vervolgens 2 dagen werken, vrijdagavond op kraamvisite bij Mats Jelle (de zoon van Edward en Anne-Marthe) en dan een heel weekend voorbakken in de zon (anders verbranden we natuurlijk levend in Italië want dat staat over twee weken te gebeuren, jippie).
Dikke kus, bedankt voor het lezen, ciao tot gauw.

0 Commentaartjes:

Commentaartjes

<< Home