En bij deze even alleen maar een stukje Thüringer dagboek:

Zoals gezegd. Donderdag schrijf ik alweer. Laat ik bij het belangrijkste beginnen: ons insolvenzverfahren is geopend. Dat hebben we vanmorgen te horen gekregen van Herr Dr. Hentrich. De opluchting is merkbaar.

Ondertussen hebben we gisteren ook twee brieven ontvangen (één keer gas en één keer elektra) dat als wij niet binnen 4 dagen de rekeningen betalen er afgesloten gaat worden. dat zou betekenen: geen verlichting meer, geen koel/ vries mogelijkheden; geen warm water en geen verwarming meer (en we hebben inmiddels nachtvorst!). Kortom een onleefbare situatie. Daarvoor dus Hentrich gebeld. Die vindt het een probleem voor de gemeente en zal hun dan ook vandaag bellen en daarvover aanspreken. Wij mogen namelijk niets ondernemen (bijv. een aangepaste, tijdelijke overeenkomst) zolang het gerecht nog beslissen moet over onze procedure. Dus ook allemaal weer erg spannend terwijl we zelf niets kunnen doen. Erg vreemd gevoel voor iemand zoals wij die gewend is om zaken gewoon aan te pakken en te regelen. We mogen helaas evenniet anders.

De sociale dienst was eergisteren als een blad aan een boom omgedraaid met als gevolg dat we 's middags al ons eerste voorschot contant-in-het-handje gekregen hebben. Het kan dus wel. Ook hier.

Gisteren is natuurlijk ookk nog de "Gutachter" geweest die de waarde moet bepalen van onze roerende goederen. De heer Huhndorf. Bleek ook weer een redelijke vent. Een aantal dingen heeft hij opgeschreven met het bijschrift 'privé-eignedom' (zoals wasmachine en -droger, een paar kastjes enz.) en voor de rest is hij niet in de schuurtjes geweest; niet in onze woning; niet op zolder en niet op kamer 15 waar nog spullen staan.
Overigens een prima vak; ik kon weinig speciale vakkennis ontdekken maar hij rijdt er wel een vette mercedes van!
Verder hebben we nog een totale inventaris op moeten maken van aanwezige levensmiddelen inclusief inkoopprijs. Vreselijk karwei, maar het is af en vandaag faxen we het al.

Als laatste is nog vermeldenswaard dat we blij zijn dat we onze actie nacht- en ontij voltrokken hebben want dat had alles vast veel ingewikkelder gemaakt.

Onze gemoedstoestand vliegt natuurlijk heen en weer, maar nog steeds kunnen we elkaars dips opvangen. Je moet er niet aan denken dat je (zoals een vriend van ons in Nederland) in je eentje zo'n periode door moet maken. Wij hebben vreselijk veel aan elkaar en aan Abu. Ook alle ondersteuning van familie en vrienden (zij het op afstand) helpt je door vele dalen heen.

Morgen gaan we onze administratie naar Dhr. Hentrich brenten zodat alles zo snel mogelijk doorgang kan vinden. Tot gauw.